donderdag 24 mei 2012

Bij Trees en Chris...


Op 23 mei 2012 waren we uitgenodigd bij Trees en Chris, zus en schoonbroer. Samen waren ook Mia en Herman uitgenodigd, ook zus en schoonbroer, zodat we een gezellige dag met ons zessen zouden hebben. Na een lekker aperitief in de veranda met een koele Freixenet en lekkere hapjes konden we aan tafel waar we een delicieus voorgerecht kregen : scampi’s in looksaus. Daarna, bij een lekkere rode Spaanse wijn, serveerde Trees een kalkoengebraad met een champignonsausje verrijkt met room en tomaten en kroketjes. Smullen dus als naar gewoonte bij Trees en Chris.
Na de middag moest ik even naar de pc van Mia en Herman kijken want een en ander werkte niet meer zo goed. Eerst en vooral liet ik Avast, het geïnstalleerde antivirus programma een opstart scan maken van de computer. Dat is dus een scan van alle harde schijven voor Windows opstart. Dat heeft als voordeel dat er nog geen programma’s in het geheugen geladen zijn en er dus geen virale ontsteking kan verborgen blijven…
De controle leverde een ontstellend resultaat : 4 virussen werden gedetecteerd en gelukkig verwijderd. Ook Internet Explorer had zotte kuren en stond vol van programma’s en plug-ins die de boel oncontroleerbaar maakten. Enige mogelijke oplossing was Internet Explorer te verwijderen en opnieuw te installeren, maar clean deze keer. Daar we niet genoeg tijd meer hadden om dat te doen, verwijderde ik de “shortcuts” en toonde Herman hoe hij met Chrome van Google aan de slag kon. Bij een volgend contact zal de boel nog verder uitgemest moeten worden. Als Mia aanstalten maakte om te vertrekken - het was al 20:40 - hebben we voorgesteld om ook op te stappen en Mia & Herman af te zetten aan Gent Dampoort, zodat Chris niet meer rijden moest. Bij het uitstappen blijft Mia aan de deurdrempel hangen met haar voet, valt en loopt een flink bloedend scheenbeen op. Vlug dus nog een verband om te vermijden dat haar broek vol bloed zou raken. Zo kreeg de dag nog een spannend eind.
Tjoeleke en ik waren moe maar gelukkig en genoten nog van de avond…

Onweer boven Brussel op zondag 20 mei 2012

Zondagavond. We zitten na het eten nog wat na te genieten van een lekker slaatje met rucola, geitenkaasjes in spek gewikkeld en alle toebehoren bij een lekker wijntje (Beringer Stone Cellar). Plots horen we de afloop in de keuken boertjes laten. Stront aan de knikker dacht ik. Meestal is dit de voorbode op werk en gedonder. Buiten regende het pijpenstelen. Een hevig onweer trekt over Wemmel. Omdat het zo hard regent en ik het niet vertrouw ga ik eens in de kelder kijken of daar alles in orde is.
In de voorste kelder hoor ik water lopen. Ik loop er snel heen. Het is als een zondvloed : water loopt langs alle kanten uit openingen in het plafond. De kelder ligt onder het toilet van het gelijkvloers, dat is dus ja, "stront aan de knikker". Terwijl ik naar boven spurt roep ik naar Christine dat het toilet aan het overlopen is. In het toilet zie ik het direct, het is niet het riool die langs het toilet terug steekt maar waarschijnlijk door de hevige regen is het vuil in de dakgoot mee gestroomd in de riool en heeft het een prop gevormd. De rioolpijp is zo verstopt geraakt zodat de regen enkel langs het toilet kan wegstromen. Een geluk bij een ongeluk : beter regenwater dan rioolwater. We zijn dan snel begonnen het water uit het toilet te scheppen zodat de kelder niet onderloopt. Het parket in de woonkamer had ook al water gezien. Reden te meer om te scheppen en het water met de aftrekker buiten te krijgen. De tapijten in de hall dreven mee...
Onze hogedruk reiniger om de riool vrij te maken met de rioolrat stond in Brugge : ik moest dus over en weer naar Brugge om mijn materiaal te halen. Terug in Wemmel de hogedrukreiniger klaar gemaakt en geprobeerd langs het toilet de riool vrij te krijgen. Na een paar doorgangen met de rioolrat was er al een trage wegloop maar de prop was nog niet helemaal weg.
Ondertussen is het één uur ’s nachts; dus besloten we tijdelijk te stoppen en maandagmorgen verder te doen.
Maandag 8 uur…
In de kelder wist ik nog een inspectie opening in de riolering; dus wilde ik daarlangs de prop opnieuw “aanvallen”. De rioolrat trok zich krachtig vooruit in de riool, ik liet hem in een processie van Echternach de riool in duiken, steeds vooruit en weer achteruit langzaam vorderen. Na enkele ogenblikken liep er plots geen water meer uit het inspectie gat. Het water had dus een weg naar de riool gevonden. Nog wat later voelde ik een wind uit de riool komen. Dat wees erop de er nu een grote opening kwam en de prop dus weg was. Hoera!! Nog enkele keren liet ik de rioolrat over en weer in de leiding lopen om hem goed zuiver te hebben, nu ik toch bezig was. En de klus was geklaard. We hadden geen bedrijf moeten bellen om te ontstoppen zoals Christine op zondag reeds voorstelde maar we hadden zelf ons probleem opgelost. Dat geeft veel voldoening, zeker weten.
Eind goed al goed…



woensdag 9 mei 2012

Een routine coloscopie?

Vanmiddag onderga ik een coloscopie. Dat is een inwendig onderzoek van de dikke darm. Dat gebeurd met een camera die in een flexibele buis zit.
Normaal zou ik om 16:30 moeten gaan maar ik kreeg een telefoon om te vragen of ik om 13 uur reeds kon komen...
Natuurlijk was ik daar mee akkoord, hoe vlugger dat achter de rug is hoe beter.

De voorbereidingen begonnen gisteren om 22uur. Dan moest ik 3 Dulcolac tabletten nemen.
Vanmorgen moest ik dan om 8 uur een preparaat maken met Moviprep. Eerst 2 poeders bijeengieten in een kan en dan er 1 liter water toevoegen en mengen. Dat mengsel moest ik binnen het uur opdrinken en daarbij nog eens ½ liter bij drinken. Dat mengsel heeft een verschrikkelijke smaak, gezouten autobanden zou ik kunnen omschrijven. Ik kwam niet meer van het toilet af, met grote regelmaat leek ik een waterval. Leuk kan je het niet noemen maar je overleeft zoiets wel.
Om 10 uur hetzelfde scenario, weer poeder met 1 liter water mengen en opdrinken met meer water.
Om 12 uur moest ik dan bellen naar het medisch secretariaat om de uur van de ingreep te vernemen. Dat las je eerder in het betoog…
De ingreep zelf viel erg goed mee. Enkel het spuitje die de dokter wilde geven stelde een probleem. Eerst probeerde hij mijn rechter elleboog om in de ader te spuiten hoewel ik zei dat ik altijd links laat spuiten omdat ik linkshandig ben maar hij prefereerde rechts, niet gelukt… dan probeerde hij mijn rechter onderarm, ik had dikke adres maar ze waren direct “kapot”. Ook niet gelukt. Dan ga ik je raad maar opvolgen en spoot me in de rechterarm. Alles ok. Bijna ogenblikkelijk voelde ik het effect, ik kreeg het plots warm. Dan kreeg ik nog een spuitje en mocht me op mijn zij leggen. Ik voelde de camera naar binnen brengen en kon volgen op het kleurenscherm. Tot aan de dunne darm en dan zuigend en draaiend de camera terugtrekken. Alles zag er prima uit, de dokter hoorde ik bevredigend mommelen…
Op een half uurtje was de zaak geklonken. Goed voor de dienst voor de komende 5 jaar, oef.

zondag 6 mei 2012

Louis inschrijven voor het middelbaar onderwijs


In 2010 en 2011 waren er wachtlijsten om kinderen in te schrijven voor het middelbaar onderwijs in de OLVP middenschool van Bornem. De inschrijvingen voor het komende jaar gebeuren op 5 en 12 mei 2012. Daarom vroeg Hilde ons om reeds vanaf 4mei te gaan posten om zeker ingeschreven te zijn. Bij de laatste afspraken zeggen we dat we tussen 12 en 13 uur onze post gaan innemen aan de inschrijfplaats. Hilde moest er mee lachen, dan gaan jullie de eerste zijn grapt ze. Ze denkt dat pas van ’s avonds de rij zal gaan groeien. We zijn pas onderweg van Wemmel naar Bornem of we krijgen een paniekerige telefoon van onze dochter, Papa ze staan er al van gisteren donderdag, kom zo snel mogelijk…
Jonas, Louis’ vader, was ook al gealarmeerd en spoedde zich naar de inschrijfplaats om zich op een lijst te laten zetten. Hij was er rond 11:30 en kreeg plaats 130 toegewezen. Wij kwamen een kwartiertje later aan en er waren nog geen extra inschrijvingen gebeurd. De meeste belanghebbenden waren reeds verwittigd en waren al ingeschreven. We waren dus zeker niet de eerste. Om zeker te zijn dat niemand de lijst zou contesteren werd er afgesproken om elke 2 uur een controle te doen of alle ingeschrevenen nog aanwezig waren. Dus ergens naartoe lopen of pas de dag van de inschrijving zelf terug komen was uitgesloten. Zelfs gedurende de nacht was er om de 2 uur een check van alle vertegenwoordigers. Sommige ouders kwamen om beurt anderen bleven de ganse nacht rondhangen maar niemand kon echt doorslapen, om de 2 uur moest men op het appel zijn. Na 23 uur kropen we in bed en mijn wekker rinkelde om de 2 uur…
Hij was zeer precies ingesteld want bij de afroeping van 1 uur kwam ik pas toe als men het nummer 30 afriep, bij de beurt van 3 uur was het zelfs nummer 37 dus was ik wat vroeger op de controle van 5 uur. Toen stelde men zelfs voor om vanaf 6 uur effectief in een rij te gaan staan voor de toegang om elke discussie met nieuwkomers te vermijden. Het had weinig zin om nog 1 uur in bed te kruipen dus heb ik me maar klaar gemaakt om al piket te gaan staan. Tjoeleke was al blijven liggen vanaf de controle van 1 uur onnodig dat we er met 2 stonden.
Even meehelpen om de nadarafsluitingen te plaatsen en onze plaats in de rij aannemen. Tot dan was het nog redelijk droog gebleven maar de weergoden hadden aan ons gedacht, vanaf 5:30 begon het te regenen, zacht maar wel onophoudelijk…
Gelukkig hield mijn zeilvest me droog, ik prees me gelukkig als ik zag hoe anderen zich probeerden te beschermen. Met slaapzakken en dekens probeerden men zich warm en droog te houden.
Bedankt Pascal Smet, Vlaams minister van onderwijs, om zo’n organisatie uit de grond te stampen…
Ik grapte nog, wat een goed idee om de inschrijvingen zo te laten gebeuren, zo kunnen de families van de kinderen die samen zouden zitten elkaar al leren kennen, een oudercontact vooraf! Rond 9:30 kwam Hilde ons aflossen want de inschrijving moest door een van de ouders zelf gebeuren. Wij moe maar voldaan over onze gekweten taak naar Brugge.
Om 11:06 kregen we dan de verlossende sms van Hilde:

OEF! 't Is gelukt!!! Hij is ingeschreven :) nog es héél erg bedankt hé, dat jullie dit hbn gedaan voor ons! X

Eind goed al goed.

donderdag 3 mei 2012

Een weekje op tocht met de camper naar Luxemburg.


VRIJDAG 27-4-2012

Vertrek rond 14 uur te Brugge, nog langs de apotheek en de Lidl voor pillen en proviand en weg zijn wij. De planning is de ganse week naar Luxemburg te gaan. Eerst wilden we naar Noordpeene gaan om de optocht mee te maken van de slag om Peene. Elk jaar is er een wandeltocht van Noord- naar Zuytpeene om de slag te herdenken. Vorig jaar deden we deze wandeling ook,samen met de Brugse N-VA die een bus hadden gereserveerd voor de belangstellenden. Tjoeleke had de dagen voor ons vertrek de weersites uitgeplozen en zag dat het alle dagen zou regenen. Een andere reisbestemming drong zich op want Tjoeleke is niet watervast… we zagen op de weerkaarten dat het Oosten beter weer op het menu had dus zou het Luxemburg of de Elzas worden. Daar de Elzas al in 2011 met een bezoek vereerd werd was de keuze op Luxemburg gevallen…
Een camperkoppel met blog hielp ons aan enkele namen, de eerste was Dillingen, ook onze eerste reisbestemming.
Net over de grens van Luxemburg hadden we al zin om te stoppen, we waren immers al in het “buitenland”. Wij de baan af en een rustige plaats gezocht. In Sonlez vonden we dat N 49°57,236 en O 5°48,938 een zeer mooie plaats aan de rand van een bos. Geen verkeer (2auto’s op een hele dag) en een prachtig vergezicht.
Rustige nacht.


Zaterdag 28-4-2012


Na een toffe wandeling en wat rusten kwam er een weer een auto aangereden, we waren net bezig met onze satelliet- antenne te testen. Gisteren hadden we regelmatig problemen met het ontvangst. Dat koppel, Luxemburgers weigerden langs onze camper langs te rijden. De weg lag bol en dan zou hij wat schuin gereden moeten hebben. Hij maakte zich boos en verplichtte ons om ons te verplaatsen. Hij vroeg dat op zo’n manier dat ik echt geen zin had om dat te doen, een slechte trek van mij, ik beken… we lieten hem gewoon staan en trokken ons niet meer van hem aan. Tjoeleke zag nog dat ze een foto maakten van de camper. Eigenlijk waren we zinnens om er nog een nachtje te vertoeven maar door de toestand met die auto beslisten we toch wat verder te rijden, er waren nog mooie plaatsjes te vinden in La Petite Suisse Luxembourgeoise. Wij zijn doorgereden richting Dillingen. In Eschdorf vonden we ook een mooie stek voor de nacht dus moest Dillingen maar wachten op onze intrede. Slaapplaats Eschdorf: N 49°54,393 en O 5°56,113.


Zondag 29-4-2012


Daar we dicht bij de baan stonden was het er iets minder rustig. We zijn gewoon van in de volle natuur te overnachten en dan is het bij een weg toch wat drukker. ’s Nachts is het wel zeer rustig maar overdag is er altijd wel wat verkeer. Wij dus verder naar Dillingen, het mooie dorp van onze Nederlandse Camper bloggers. Blijkbaar vindt niet iedereen hetzelfde goed want in Dillingen aangekomen vonden wij dat maar een “heel gewoon” plaatsje. Niet om veel tijd in te steken dus reden we maar wat verder op zoek naar een mooiere overnachtplaats. Deze vonden we zeker in Haller. Mooie parkeerplaats waar bijna geen bezoek is (enkel wat hondenuitlaters). Aan de start van een wandelpad W5 rustig en mooie overnachtplaats N 49°48,943 O 6°17,157
Mooie wandeling naar een ruïne, Tjoeleke wilde een andere weg volgen om terug naar de camper te gaan maar ik zag dat niet zitten, we hadden al een heel eind gewandeld en mij leek de alternatieve terugweg nog een eind langer. Met een dreigende hemel en zonder stafkaart van de omgeving vond ik dat te geriskeerd… eerst wilde ik nog wel proberen maar de onzekerheid over de keuze deed me twijfelen en voor de gekende terugweg te kiezen. Tjoeleke mocht van mij de andere weg nemen maar dat zag ze alleen ook niet zitten dus schoorvoetend kwam ze terug langs dezelfde weg. Op onze wandeling zagen we grote roofvogels vliegen. Terug in de camper zochten we op welke vogels het waren. Na wat speurwerk meende we de Blauwe kiekendief te herkennen aan vorm kleur en vliegwijze te zien.


Maandag 30-4-2012


Rustige nacht maar toch dubbel genoten, lekker ontbijt met open camper, een prachtige dag meldt zich aan. Plots stopt er vlakbij de camper een lichte bestelwagen waar een jong koppeltje uitstapt. Ze hebben een kanjer van een telescoop bij om vogels te spotten. In een mum van tijd ziet ook hij de roofvogels vliegen en bekijkt ze met de telescoop. Het waren rode Wouwen. Hij zag ook Torenvalken en Sperwers. Hij stelde voor om ook eens in zijn telescoop te kijken, we vielen achterover van verschieten het was alsof we de vogels konden raken zo dicht bij waren ze te zien met de kijker. Daar kon je duidelijk de vogel bekijken in al zijn details, een echte openbaring was dat voor ons…
Daar we wat door onze voorraad door zaten moesten we wat boodschappen doen. Brood en vlees hadden we nodig voor de komende dagen. We trokken dus naar Larochette een andere plaats die onze bloggers hadden aangeprezen. Daar vonden we een ruïne op een hoge rots. We deden er de wandeling L5 naar het slot en daarna deden we de wandeling L1 een toer in de omgeving van Larochette. Dat was nodig om de pression die we voor het vertrek op de markt namen te laten uitwerken…
Na de wandeling besloten we om via een andere weg terug naar onze vorige slaapplaats terug te keren. Het was genoeg voor vandaag. Via Christnach en Waldbilliger terug naar Haller…


Dinsdag 1-5-2012


Na een zalige nacht een zonnige morgen. Het weer valt best goed mee : ’s nachts regen en overdag volop zonneschijn… er zijn nog gelukzakken. Weer een flinke wandeling gemaakt. Nu we al enkele wandelpaden kennen durven we al een ommetje maken, we combineren 2 wandelpaden. We spreken met Belgen uit Dilbeek die al 30 jaar daar op hotel komen om te rusten en te gaan wandelen. Per toeval hadden we de eigenares van dat hotel de dag ervoor nog gesproken toen ze daar ook kwam wandelen. De Belgen vertelden ons dat er een dvd bestond van alle wandelpaden van Luxemburg. De paden die ze wilden lopen drukten zij dan af. Een goed idee om later nog eens uit te zoeken…

Woensdag 2-5-2012

Vannacht geen regen maar tegen 7 uur horen we het tokkelen op het dak. Je kon geen verschil zien tussen hemel en aarde, alles even grijs en somber. Dat werd een dagje regenen…
Daar we toch vrijdagavond voor onze kleinzoon Louis moesten kamperen voor de schoolpoort om hem ingeschreven te krijgen in Bornem zijn we maar naar Wemmel gereden. Bij regenweer kan je al evengoed thuis zitten dan in de camper. Zo kwam er een vroegtijdig eind aan een toffe reis maar niet getreurd, we plannen al de volgende…