schipperen voor Channel Sailing met ALD automotive leasing

Schipperen voor Channel Sailing

Z

aterdag 28 september, Annemie van Channel Sailing had me gevraagd om vandaag te schipperen op de Musette, een Beneteau Oceanis 37 van 2010, het was een teambuildingsdag voor medewerkers van ALD-Luxemburg. Er waren 59 deelnemers die konden kiezen tussen verschillende activiteiten op of rond het water. Zo kon men kiezen om met een snelle RIB te varen alsook zeilen was een optie. 14 personen hadden voor een zeiltocht gekozen. Ze werden verdeeld in 2 groepen van 7 over 2 boten. De andere zeilboot was de Tyfoon, ook een 37 voeter Oceanis maar de schipper is ook de eigenaar dus deze boot is zeker in een betere staat, zowel qua zeilen als qua romp.

De bedoeling van de dag was ’s ochtends een kleine initiatie te geven over zeilen en behandelen van de boot en in de namiddag een kleine challenge, een race te organiseren tussen de 2 boten.

Bij de ochtend sessie waren 3 van de 7 opvarenden reeds goed zeeziek en voederden de vissen “volmondig”.

Daarom schoten er na het middageten in de Chalet Alberta van het RBSC slechts vier zeilers over. Samen met de schipper waren wij dus nog met 5. De andere boot was voltallig. De Tyfoonmatrozen waren zegezeker, ze zouden ons eens een lesje leren. Ook de schipper Frank daagde ons al uit vóór de start en zei dat we er niet moesten aan beginnen, we hadden toch geen kans. Ik beaamde zijn uitspraak, hij had toch de betere boot. Maar heimelijk wilde ik het toch proberen, ik laat me niet zomaar naar de slachtbank leiden.

Bij het buitenvaren mochten we de voorhaven niet uit, er stonden drie rode lichten op het oude havenhoofd, oorzaak was de uitvaart van een grote boot. De Tyfoon stond al met volledige zeilgarderobe, grootzeil en genua, volledig klaar om er vandoor te gaan. Wij hadden enkel grootzeil staan, de genua nog opgerold om beter te kunnen manoeuvreren  Hier zag ik onze kans, de tyfoon vloog van links naar rechts in de voorhaven op volle zeil. Ik droeg mijn crew op de snelheid en plaats zo te regelen dat we op het moment dat we groen zouden krijgen we zo dicht mogelijk bij het oude havenhoofd zouden zijn om zoveel mogelijk voorsprong te nemen. Door goed te kijken hoe de grote Autoboot uit de Vandammesluis vorderde konden we precies inschatten wanneer het groen zou worden en zo verliep het ook : we waren net bij het havenhoofd als er door de port control groen licht werd gegeven.

We ontrolden onze Genua en onze boot schoot weg, zeilen trimmen en de boot mooi op koers houden was de boodschap. De 4 Beaufort wind stuwde ons met 8 knopen en méér vooruit. De bemanning was zeer gemotiveerd de Tyfoon lag een heel eind achter. Toen wist ik het al: dit mochten we niet meer uit handen geven. Als we ons best deden kon de zelfs betere Tyfoon ons niet meer pakken. Bij onze ploeg was de stuurman zeer verbeten, hij volgde mijn raad en instructie zeer goed op en wilde zijn collega’s laten zien dat we het niet zomaar zouden afgeven. Hij stuurde onze boot perfect!

De Tyfoon liep ons wel een weinig in maar zeker niet genoeg om ons voorbij te lopen. Ze zaten met meer man, allemaal benen over boord om de boot zo recht mogelijk te varen, een voordeel door met meer aan boord te zijn.

Bij het ronden van de MOW3 meetpaal hadden we nog steeds een mooie voorsprong. Nu terug naar de haven, de finishlijn. Ook de Tyfoon ronde de paal mooi maar toen leken wij afstand te nemen, we liepen van hun weg…

Bij het bereiken van de finishlijn waren we dolblij, de underdog had het gehaald.  De snoevers van de Tyfoon hadden het moeten afleggen tegen ons.

Onze bemanning was moe maar o zo voldaan. Ze hadden het vuur voor het zeilen in mij gezien en ik had ze ook voor een stuk besmet. Ze waren door het dolle heen. Armzwaaiend lieten we de concurrentie zien dat we gewonnen hadden waarop de Tyfoon de steven keerde en terug in zee trok, ze gaven hun verlies toe en wilden zelfs niet tot de finish doorvaren…

De Vlaamse Havendag 2013

Zeebrugge Havendag 2013

Z

ondag 22 september 2013. Vroeg opstaan want we willen naar de havendag in Zeebrugge. Ik zou graag ook graag de Formule 1 race te Singapore volgen op Vier. We zien wel wanneer we terug thuis zijn…

Ciabatta ’s gebakken, ontbijten, douchen. De zondagse routine blijft bestaan! Tegen half tien vertrekken we richting zee.

We parkeren de auto bij de Westhinder Marina van Channel Sailing. Als schipper bij Channel Sailing kunnen we daar altijd binnen als we naar het toilet moeten.

De dag voordien hadden we al een lijst gemaakt van de bedrijven en diensten die we wilden bezoeken. Met de afgedrukte gids gaan we op stap. Eerste halte is de uitkijkpost van de haven. We dachten een hoge uitkijkpost te vinden maar het was heel wat minder, er stond een klassieke container met een trap. Je kon dus bovenop de container staan. Helaas zag je op die hoogte niet meer dan op de begane grond want er lagen 2 cruiseschepen aangemeerd. Op naar de volgende bezienswaardigheid : Het hoofdgebouw van de Van Damme sluis waar ook de verschillende havendiensten een onderkomen hadden. Graag zag ik de plaats waar de “port control” zat, de ploeg die alle verkeer in en rond de haven in de gaten houdt. Ze zorgen voor vlotte en veilige bewegingen van alle vaartuigen, groot en klein.  Aangekomen aan de toegangspoort van het MBZ-gebouw worden we door een wachter tegen gehouden. We moesten een groen armbandje hebben om binnen te mogen in het gebouw. Daar waren we niet mee akkoord. Op de infobrochure, die we gelukkig bij hadden stond duidelijk op dat de toegang gratis en vrij was. Aandringen hielp niet.  We werden niet binnengelaten. Het groene bandje moesten we halen bij de infobalie bij de visveiling!

We wisten dat er ook bussen rond reden en er kwam net een af. Hij nam ons mee naar de visveiling, het centrale punt van de havendag.

Daar gingen we direct naar de infobalie om ons bandje te vragen. We kregen te horen dat we geen bandje nodig hadden, we moesten gewoon met de bus naar het MBZ rijden en daar kon men het gebouw bezoeken.

De Havendag was dus zeer “professioneel” geregeld. De verschillende diensten gaven tegenstrijdige informatie. Wat we zelf doen, doen we beter (niet) dacht ik even.

Wij dus naar de bushalte waar we de eerste de beste bus namen. Blijkbaar zaten we op de pendeldienst die het westelijke deel van de haven bezocht. Het MBZ zat in de oostelijke toer. Daar moesten we een andere bus nemen. Goed we zitten toch op de bus, dus doen we eerst dit deel van de haven. P&O en PSA bezocht, en veel bijgeleerd over de containerbehandeling.

Bij de terugrit kon men uitstappen bij Artes en daar in een mand door een kraan 30m hoog getrokken worden en een 360° overzicht krijgen over de haven. Prachtig zicht, de kraan draaide langzaam helemaal rond en terug zodat je alles goed kon zien met uitleg door een ervaren medewerker van Artes.

Daarna kon je met een ponton van hetzelfde bedrijf een rondvaart in het dok meemaken: tof!

Het ponton bracht ons terug bij de visveiling. Het was ondertussen reeds 3 uur. De verzamelplaats was nu overvol, er stonden grote groepen te wachten om de bus te nemen. Er waren veel te weinig bussen om de verplaatsingen vlot te doen verlopen. Dan maar te voet naar de auto gaan en huiswaarts te rijden. Tjoeleke was ook al wat vermoeid van dat wandelen, we hadden er al wat kilometers op zitten.

Zonder het MBZ te zien zijn we dan maar terugereden.

Vettel heeft de formule 1 Singapore 2013 gewonnen! Prachtige prestatie.

vrijwilligerswerk

Vrijwilligerswerk

V

andaag heb ik mijn eerste dag vrijwilligerswerk er op zitten. Bijna een jaar terug stuurde ik een mail naar de directie van het psychiatrisch ziekenhuis Onze Lieve Vrouw om me aan te bieden als vrijwilliger. Nu pas kreeg ik antwoord. Samen met uitgebreide excuses, er was iets fout met de wijze van doorsturen van gegevens waardoor mijn voorstel niet bij de betreffende dienst was terecht gekomen, kreeg ik een uitnodiging om eens te komen praten.

Vorige week had ik een gesprek met Berlinde Clicteur de vrijwilligerscoördinator, ze zou mij opnieuw uitnodigen als ze een zicht had bij welke dienst ik zou kunnen helpen. Voorbije maandag 16 september moest Greet De Groote een rondleiding geven aan een groep van Femma (vroeger de KAV). Daar mocht ik mee de rondgang van de kliniek maken met de voorstelling van de verschillende diensten in de kliniek.

Daar is ook de afspraak gemaakt om vandaag donderdag 19 september ’13 mijn eerste interventie te verwezelijken. Met een groep van 12, 3 begeleiders en 9 patiënten, hebben we een stadsspel gedaan. Met een instructie blad moesten de patiënten een aantal vragen beantwoorden op verschillende plaatsen in de stad. Zo hebben we met de bus van het station naar de Kruispoort gereden, daar de kringloopwinkel bezocht, waar de patiënten de openingsuren moesten zoeken en de verschillende specialisaties van het kringloopcentrum.

Een van de patiënten was moeilijk te been en hij zat in een rolstoel. Om de last wat te verdelen heb ik ook geruime tijd de rolstoel geduwd. Hier kon ik vaststellen hoe slecht de voetpaden van de binnenstad Brugge er bij liggen: putten, grote voegen, palen en andere obstructies verhinderden vlot stappen. Bij elke oversteek van een straat was het kunst en vliegwerk om de rolstoel patiënt aan de overzijde te krijgen. Door het ontbreken van hellende vlakken was het telkens een gesleur van jewelste. Bedankt stad Brugge voor deze attracties, het is als een hindernissen parcours in het pretpark.

Nog verschillende punten met telkens een of meerdere opdrachten dienden vervuld te worden. Om tegen 17 uur terug in de kliniek aan te komen.

Moe maar tevreden van mijn eerste dag vrijwilligers werk ben ik naar huis gereden. Vanaf nu zal ik elke donderdag een halve dag iets gaan doen in het psychiatrisch ziekenhuis Onze Lieve Vrouw – Brugge.