We zijn reeds sinds zaterdag 29 oktober terug in Rincón de
la Victoria. Vertrokken op woensdag in Brugge deden we er weer drie dagen over
om de zowat 2500 km af te leggen.
In de wetenschap dat er controles zouden zijn aan de
Belgisch-Franse grens zowel op de E40 richting Calais en de E17 richting Lille
en in de wetenschap dat de politie nog steeds bezig is met de ontruiming van
het vluchtelingenkamp de “Jungle” bedacht ik de grens over te steken tussen de
2 autowegen, via Poperinge naar Cassel en Saint-Omer. De steek ook waar tante Anna
in het klooster gestoken was: Hardinghen. Geen politieman gezien! We hadden dus
goed gegokt om via een plaatselijke route de grens over te steken. Hoogst waarschijnlijk
doen de terroristen dat ook zo, nadenken waar de pakkans het kleinst is. een
bewijs temeer dat die controles en andere acties meer dienen om de mensen te
laten zien: ”we zijn streng en ermee bezig” eerder dan we gaan die gastjes
pakken…
Via Abbeville en Rouen rijden we zuidwaarts ten westen van
Parijs, zo hebben we geen last van Parijs en profiteren toch van de autosnelweg
zonder “péage”. We rijden toch vrij traag dus is het gebruik van autosnelwegen
met tol een overbodige luxe. We zijn gelijk huisjes slakken, we hebben onze
woonst mee dus haasten hoeft niet. We hebben de zuid tocht nu reeds verschillende
malen ondernomen en weten nu zeker dat de weg naar Spanje via Evreux, Dreux,
Chartres, Tours, Poitiers, Angoulême, Bordeaux en Mont de Marsan bij Pau loopt.
Daar gaan we de haast onbekende "tunnel De Monfort" door om via Jaca op de
autoweg naar Zaragoza te komen. Onze oude GPS, een Garmin had ons in de steek
gelaten dus waren we nu aangewezen op een app-exemplaar voor de smartphone
aangewezen. We hebben er twee, we gebruikten “Here”. Eens in Zaragoza stuurt de
gps ons naar Valencia, een richting die we nog nooit voorgesteld kregen. Na enige
twijfel volgden we toch de gps, in Frankrijk had hij ons zeer goed geholpen en
geen steken laten vallen, op hoop van goede afloop. Bij controle welke weg hij
zou volgen was dat via Valencia, Murcia en Almeria…
Iets voor Valencia laat de gps ons op een splitsing de
richting van Madrid nemen de richting die we vroeger vanaf Zaragoza reeds namen,
zou de gps zo fout kunnen zijn? Neen, onderweg moeten we de richting Cordoba
nemen en verder nog Granada, nu zijn we weer op bekend terrein en bollen via
Motril naar ons winterstekje.
Bij het rijden heb ik weinig last van mijn versleten
linkerheup, de camper zit goddelijk om lange reizen te maken. Bij het
uitstappen is het wel wat anders als een honderdjarige loop ik zo kramiekelijk
als wat, niet om aan te zien.
Nu is de trailer reeds uitgeladen en komt alles zo stilaan
op zijn effen, we doen het rustig aan, wat ons vooral deugd doet is de
temperatuur. Bij ons vertrek in Brugge was de temperatuur gezakt tot onder de
10°C hier is ze boven de 20° met zon, soms wat te warm zelfs, we moeten nog acclimatiseren…
we nemen de tijd!
