Donderdag 29 december 2016, vandaag word ik 70 jaar! De voorbije
dagen spookt het regelmatig door mijn hoofd, ik word binnenkort 70. Dat voelt
toch wel speciaal aan. Als zestiger heb je al wat ervaring maar echt oud ben je
toch nog niet. Anders is het met een zeventiger, daaraan mankeert er toch
regelmatig het een of het ander aan, hé; dat zijn toch echt oude mensen…
Woensdagavond, we gaan vrij laat slapen, Christientje vertelt
dat ze voor mijn verjaardag een cadeautje heeft. Nieuwsgierig vraag ik om het cadeautje
te krijgen. Het is al over middernacht dus is het eigenlijk al mijn verjaardag.
Ze houdt de boot af, neen, morgen zal je het pas krijgen. Nieuwsgierig maar
geduldig val ik in slaap, morgen zullen we wel zien.
Donderdagochtend. Direct na het opstaan zegt Christientje
dat ze wil douchen. Dat vind ik bizar want ze heeft pas gisteren gedoucht en ze
doucht maar om de twee-drie-dagen. Maar goed geen probleem mijn verwondering is
van korte duur.
Vandaag zou Peter Witte en Alham, Peters vriendin langs
komen. Ze wonen bij het meer van Viñuela, een mooie omgeving zowat 50 km van Rincón
de la Victoria. Ze moesten bij ons in de buurt zijn en zouden eens binnenspringen
rond de middag. Ik zag er al naar uit, Peter is een toffe “Pee” waar we graag
mee omgaan. Dat zou leuk worden.
Het is 11:30 en plots zegt Christine dat we moeten
voortmaken, tegen 12 uur zou Peter er zijn en moesten we klaar staan, “gewassen en gestreken”. Ik klaag tegen Christientje: maar dat hebben ze toch niet
geschreven. Ze zouden ’s middags komen, dat is niet tegen twaalven. Was ze me
vergeten te zeggen dat ze zo vroeg hier zouden zijn?
Klokslag 12 uur staan Peter en Alham voor de deur. Ik ga
opendoen en zie dat ze een geschenkje mee hebben, een fles wijn en bonbons
voor de gastvrouw. Verrast zei ik hoe wisten jullie dat ik verjaar vandaag? Dat
is toch nog nooit ter sprake gekomen. Verder besteed ik er geen aandacht meer
aan, we gaan op ons zonnige terras zitten en geven onze gasten iets te drinken
en een snackje. We praten over het een en het ander en plots wordt er gebeld aan de
deur. Ik ga kijken en wie staat daar? Peer Van Agt, ook een vriend die hier in
Rincon woont maar ook een verblijfje heeft in Nerja, zo’n 30 km verder naar het
Oosten, ook aan de Middellandse Zee. Aangenaam verrast zeg ik hem, leuk dat je
hier bent, we hadden je niet verwacht maar je bent erg welkom, je kan niet
geloven wie hier nog zit! Hij heeft ook een flesje wijn mee, mooi ingepakt in “gerecycleerd”
inpakpapier, net iets te klein maar toch feestelijk, typisch Peer. Ook dat vond
ik bizar, hoe wist hij dat het mijn verjaardag was en waarom had hij niet eerst
verwittigd dat hij zou langskomen? Dat doet hij anders nooit… Nog steeds had ik niet door dat alles opgezet spel was door
Christientje, haar verrassingsgeschenk voor mijn verjaardag. Toen kwam het uit,
ze had gereserveerd in een restaurantje langs de promenade van Rincón de la
Victoria.
Daar ik nog steeds last heb van mijn ontstoken heup gaan we
met de auto naar het restaurant waar we een fantastische namiddag beleven met
een erg lekker maal. Hier komen we zeker nog terug; zo smaakte het eten ons.
Voldaan keerden we daarna terug naar ons huisje, Christientje
had me een onvergetelijke verjaardag gegeven, dank u wel liefste Meid, een dikke
merci voor deze verrassing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten