zeilwedstrijd met platbodems op het IJsselmeer, zaterdag 4 augustus :

Voor de kust van Stavoren was er een zeilwedstrijd gepland met platbodems. Wim Kortbeek had er ons attent op gemaakt. We zijn nog steeds op zeilvakantie in Warns vlakbij Stavoren, dus gaan we kijken. Met de fiets naar het IJsselmeer en een plaatsje gevonden op de dijk. We waren er rond 13u15 maar er was al heel wat volk aanwezig ondanks het feit dat de wedstrijd zelf maar rond 14u15 begon. We vonden een plaatsje tussen de Friezen en installeerden ons net gekochte vouwzeteltjes

knus naast elkaar.
Wim, Etienne en Johan waren nergens te zien. Ze waren gisteren met de zeilboot vertrokken van Warns naar Workum en zouden vandaag langs Stavoren komen om de wedstrijd te volgen. Plots zag ik Wim op het water, hij maakte zich klaar om door de sluis te gaan. Toen ze aan de wachtsteiger lagen ging ik hen begroeten. Leuk was dat want ook alle wedstrijdboten lagen voor de sluis vertrekkensklaar.

Eén voor één hesen ze de zeilen en vertrokken, zonder motor, opkruisend naar het IJsselmeer toe. Indrukwekkend!
Alle “Skûtsjes” vaarden op en neer om de windrichting en de golven te meten om zo de beste startpositie te vinden. Na het schot van “vertrek min 10 minuten” zag je ze al positie kiezen om zo goed mogelijk bij de startlijn te zijn bij het vertrek (maar er niet over want dan word je gediskwalificeerd!).

Eén voor één hesen ze de zeilen en vertrokken, zonder motor, opkruisend naar het IJsselmeer toe. Indrukwekkend!
Alle “Skûtsjes” vaarden op en neer om de windrichting en de golven te meten om zo de beste startpositie te vinden. Na het schot van “vertrek min 10 minuten” zag je ze al positie kiezen om zo goed mogelijk bij de startlijn te zijn bij het vertrek (maar er niet over want dan word je gediskwalificeerd!).
De wedstrijd was mooi begonnen, aan de overkant van het IJsselmeer hadden we al enkele flinke onweersbuien gezien maar wij bleven tot nu toe gespaard. Plots, de wedstrijd was al in een vaste plooi gevallen, 2/3 van de baan waren reeds afgelegd kregen wij onze portie van het onweer. Water werd met emmers over ons gegoten, we moesten vluchten, niet te houden. Alsof de politie ons met het waterkanon verjoeg van de dijk…
Als natte kiekens zijn we dan maar weer naar de camper gereden om ons te drogen, het einde van de wedstrijd was in het water gevallen, de wedstrijd zelf werd ook vervroegd afgeblazen wegens het onweer.
Toch hebben we een fantastische dag gehad, de foto’s zijn er als eeuwige getuigen…
Een lekkere barbecue met Christine, Wim, Johan, Etienne en ikzelf gaven de avond nog wat kleur…